Stichting Welzijn Lochem publiceert regelmatig portretten van vrijwilli­gers uit een van de kernen in de gemeente Lochem. In een recent vraag­gesprek vertelt Gorsselnaar Roel Hendriks over zijn drijf­veren om vrijwilligers­werk te doen. Omdat Roel Hendriks een dorpsgenoot is en op veel terreinen actief in Gorssel nemen we het interview over op Gorssel.nl.

Genen
Roel Hendriks achter zijn bureauRoel: “Vrijwilligerswerk moet in je genen zitten. Opgevoed zijn met ‘niet zeuren maar aan­pakken’ en vooral die dingen doen die je leuk vindt”. 
Van jongs af aan kennen zijn energie en nieuwsgierigheid bijna geen grenzen. “Schaatsen en wiel­rennen betekenden niet alleen mee­doen, maar ook hand- en span­diensten verlenen. Organiseren, leiding geven, jury bemannen: allemaal vrijwilligers­werk”. Roel kan nu eenmaal geen ‘nee’ zeggen …
Als oud-docent geschiedenis en Nederlands, die van schrijven houdt, weet men hem dikwijls en snel te vinden. Jaren­lang is hij correspondent voor de Stentor geweest. De laatste paar jaar schrijft hij als vrijwilliger bij Stichting Wel­zijn Lochem artikelen voor de rubriek ‘Vrijwilliger centraal’ in De Berkelbode. 

Geschiedenis van Gorssel 
In het vraaggesprek vertelt Roel enthousiast over het boek ‘Gorssel van Agrarische Gemeen­schap tot Forensen­dorp’, dat in 2019 uitgekomen is. Als een van de zeven team­leden heeft hij zijn bijdrage hieraan geleverd. Van stil­zitten is echter geen sprake. Nu behelst zijn bijna dagelijkse vrijwilligers­werk het herschrijven van ‘De Voet Dwars’. Een boek vol persoonlijke verhalen uit de Tweede Wereld­oorlog, dat in 1995 zijn eerste uitgave beleefde, maar niet meer verkrijg­baar is. Op initiatief van Monique Mekkering wordt nu door een team van vijf vrijwilli­gers van de Historische Vereniging De Elf Marken aan een nieuwe versie gewerkt. Opnieuw vertelde verhalen, aan­vullingen of fragmenten van bestaande verhalen worden gelardeerd met veel foto­materiaal. Nu er niet meer wekelijks vergaderd kan worden in het Tram­station in Gorssel zorgt de digitale communicatie voor wat vertraging. Toch streven ze naar een presentatie rond 5 mei tijdens het bevrijdings­feest 75 + 1. 

Kwiek
“Ik heb al een idee wat ik ga doen als dit klaar is… Het ordenen van verhalen over mijn vader, die in het verzet heeft gezeten tijdens de oorlog”. Tussendoor een fiets­tocht op zijn racefiets of mountain­bike, of een wandelingetje met zijn vrouw, houden hem, als tachtig­jarige, kwiek en vief.
“Gids op Paleis Het Loo ben ik al zo’n twintig jaar, ook als vrijwilliger. Als het museum weer open gaat in het najaar, moet ik waarschijn­lijk eerst weer een cursus volgen. Er is zoveel veranderd en een gids moet wel ‘up to date’ zijn”. 

Werken met je talent
Een advies dat Roel graag geeft: “Neem initiatief, laat het niet bij woorden maar pak het aan! Pas als je iets een keer gedaan hebt, weet je of het wat voor je is. Ik kan het iedereen aan­raden, omdat je er zoveel voor terug krijgt. Als chauffeur op de bus van de dag­besteding heb ik onderweg veel gelachen met en plezier beleefd aan de passa­giers. Ik raad mensen aan met hun talent te werken, waar ze wellicht zelf nog geen weet van hebben”.
Eigenlijk is het een kwestie van een keuze maken: wil ik erachter komen of ik het leuk vind of niet? 
Want: ”Hoe fijn kan het zijn dingen te doen waar anderen plezier aan beleven! Dat vind ik mooi! Ik blijf dus zolang als mogelijk is actief, want als ik hier geen zin meer in heb, mankeer ik iets”. 

Gorssel, 10 februari 2021