Els Duvigneau

“Ik ga met plezier naar mijn werk en met een goed gevoel weer naar huis”

Els Duvigneau haalt energie uit haar werk als vrijwilliger

  
In De Borkel werken momenteel 90 vrijwilligers. Allemaal mensen die hun werk met hart en ziel uitvoeren. Een van hen is Els Duvigneau. Els gaat met plezier naar het werk en komt met een goed gevoel weer thuis.

Wie is Els Duvigneau?
Els Duvigneau, vrijwilligster bij De BorkelEls Duvigneau werd 73 jaar geleden geboren in Terborg als jongste van een gezin met zeven kinderen. Na haar Mulo-opleiding en de opleiding tot directie-assistente ging ze op 17-jarige leeftijd aan de slag bij Dru in Ulft. Ze werkte 43 jaar bij dit bedrijf en maakte verschillende over­names en fusies mee. Al die tijd werkte ze op tien verschillende vestigings­plaatsen. Ze verhuisde vaak mee. De laatste verhuizing was van Doetinchem naar Deventer, waar ze op 60-jarige leeftijd met haar betaalde werk stopte.
Op haar werk leerde ze haar huidige partner Daan de Vos kennen. In 1995 ging ze met hem samenwonen in hun aan­gekochte jaren ‘30 woning aan de Deventerweg in Gorssel. Daan heeft uit een eerdere relatie twee kinderen, twee klein­kinderen en - Els vertelt dit met trots - een achter­kleinkind. Els ervaart het als een geschenk dat ze oma en overoma voor deze kinderen mag zijn.
Wonen in Gorssel bevalt haar erg goed. Maar omdat ze niet uit Gorssel afkomstig was en tot 2009 ook buiten het dorp werkte, had ze hier tot die tijd nog weinig mensen leren kennen. Vrijwilligers­werk werd dan ook een middel om haar kennissen­kring in Gorssel uit te breiden.

Op zoek naar vrijwilligerswerk
Na het afscheid van haar betaalde werk bezocht Els op de Dag van de Zorg een markt voor vrijwilligers­werk in ’t Trefpunt in Gorssel. Daar werd ze door de Stichting Welzijn Lochem ‘ingelijfd’ om bezoek­vrijwilliger te worden. Toen ze hierover in familie­kring vertelde, haalde schoonzus Janny Hietbrink uit Epse, destijds werkzaam in De Borkel, haar over om toch ook in De Borkel vrijwilligers­werk te doen. En zo geschiedde.

De Borkel
Met Wilma van GerrevinkSinds 2009 is Els dus vrijwilliger bij De Borkel en daar is ze breed inzetbaar. “Iemand waar we erg blij mee zijn en waar we ook op onregel­matige tijden een beroep op kunnen doen”, zegt vrijwilligers­coördinator Wilma van Gerrevink. Om anderen niet te kort te doen geeft Wilma aan dat alle 90 vrij­willigers van onschat­bare waarde zijn en onmis­baar voor het functioneren van De Borkel.
Koffiepraatje
Als vaste taak is Els Duvigneau elke maandag­avond samen met twee andere vrijwilligers in een huiskamer van De Borkel te vinden voor het wekelijkse koffie­praatje. “Lekker kletsen met de bewoners onder het genot van een kop koffie. Heel gezellig”, vindt Els. Daarnaast helpt ze een middag per week, samen met vrijwilliger Mark, in een groep waar de ene week geheugen­training centraal staat en de andere week een film wordt gedraaid.

Incidentele taken
Els is nagenoeg altijd beschikbaar voor incidentele zaken. Bijvoorbeeld een boodschap doen voor een bewoner of met iemand meegaan naar een begrafenis. Vaak gaat het om iets kleins, waarvoor de kinderen van de bewoner dan niet belast hoeven te worden. Eigenlijk voor allerlei hand- en span­diensten.
Het is al eens gebeurd dat ze 's avonds laat werd gebeld omdat er een bewoner uit een stoel was gevallen en naar het ziekenhuis moest. Omdat het dienst­doende personeel niet meekon en er geen familie beschik­baar was, werd haar gevraagd mee te gaan naar het ziekenhuis. “En dan rij ik samen met Daan achter de ambulance aan en zit 's nachts in het zieken­huis.” Voor Els is dat geen enkel punt: “En Daan staat voor 100% achter mijn werk”. Dat ze zo dicht bij De Borkel woont, is wel een heel prettige bijkomstig­heid.
Zo vangt Els ook regelmatig de hond op van een bewoner van een aanleunwoning. Als het baasje ziek is of om andere redenen even niet voor zijn hond kan zorgen, neemt Els het dier mee naar huis. De hond logeert dan bij Els en Daan: “Hij is bij ons kind aan huis”.

Melkbusnummer
Met Henri StoetenTijdens het gesprek met Gorssel.nl komt bewoner Henri Stoeten de gemeen­schappelijke ruimte van De Borkel binnen­lopen om zijn dagelijkse taak, het opdraaien van de grote klok, uit te voeren. Henri vertelt dat dit een verant­woordelijke taak is, omdat hij er zo voor zorgt dat iedereen bij de tijd blijft. Vervolgens zegt hij altijd het nummer 349 in zijn hoofd te hebben. Op de vraag waar dat mee te maken heeft, vertelt hij dat dit het melkbus­nummer was van de boerderij van zijn familie. Voor Els is dit kort­stondige contact met Henri Stoeten een voorbeeld van het plezier dat ze uit haar werk haalt.

Stichting Welzijn Lochem
Naast haar werkzaam­heden voor de Borkel werkt Els ook als bezoekvrijwilliger voor de Stichting Welzijn Lochem. Ze bezoekt elke drie weken een aantal mensen in Lochem. Tussendoor is er vaak telefonisch contact. Soms is het bezoek bedoeld om de partner van een gehandicapte de ruimte te geven om iets voor zichzelf te doen en even uit de dagelijkse zorg­taak te komen. Els blijft dan bij de gehandicapte thuis.

Wat drijft je?
“Mijn ouders en schoonouders leven niet meer. Daarom wilde ik graag vrijwilligers­werk met ouderen doen. Ik kan moeilijk stilzitten en hou van actie en reactie. Daarom past dit type vrijwilligers­werk zo goed bij mij. Toen ik in Gorssel kwam wonen, kende ik weinig mensen. Vrijwilligers­werk is voor mij ook een hele goede manier meer mensen te leren kennen. En dat werkt.” En, niet te vergeten, iets voor elkaar doen, dat is voor Els ook een belangrijke drijfveer.

Wat levert vrijwilligerswerk jou op?
Els vertelt het erg leuk te vinden dit werk te doen. Bezig zijn, samen met de bewoners en voor de bewoners, daar heeft ze plezier in, daar haalt ze energie uit. Het is voor haar een zinvolle invulling van haar tijd, waarbij ze heel veel nieuwe mensen heeft leren kennen. Daardoor is ze zich nog meer thuis gaan voelen in Gorssel. “Ik ga met plezier naar mijn werk en met een goed gevoel weer naar huis”.

Onmisbare vrijwilligers
Mensen die zich ten behoeve van anderen of de samen­leving inzetten zijn onmis­baar voor de samen­leving. Zo is dat ook met de 90 vrijwilligers die zich voor De Borkel inzetten. Els Duvigneau is daar een goed voorbeeld van. Iemand die met haar inzet en instelling van grote waarde is voor bewoners en organisatie.

  
Redactie Gorssel.nl
23 december 2021

Deel deze pagina